متخصصین داخلی را پزشک ترین پزشکان می نامند. چرا که آنها آخرین تکمیل کننده ی پازل تشخیصی بسیاری از بیماران هستند و در موارد بسیار زیادی توسط پزشکان دیگر مورد مشاوره قرار می گیرند. در حقیقت به علت گستره ی دانش متخصصین داخلی، آنها در بسیاری از زمینه های طب، صاحب نظر هستند تا آنجا که گاهی طب، معادل طب داخلی معنا می شود. و بی شک این رشته، اصلی ترین تخصص در میان تخصص های پزشکی است.
به همین دلیل است که انتخاب این رشته، برابر با انتخاب روزهای سخت و شیرین، شب را تا صبح بر بالین بیماران سر کردن، مبارزه ی لحظه به لحظه با از دست رفتن یک بیمار، صرف زمان طولانی برای مطالعه و کسب دانش روز، و گذر از راحتی، برای نجات جان انسان هاست.
تجربه ی لحظات حساس پیوند دادن اندیشه، علم، خلاقیت و تصمیم گیری قاطع بر پایه ی دانش روز و تجربیات بالینی، که می تواند منجر به نجات بیماران بسیار بدحال شود، امری است که بدون شک یکی از اضلاع اصلی آن در هر بیماری و شرایطی، متخصصین داخلی هستند و این مسئله بر هیچ پزشکی پوشیده و پنهان نیست.
متخصصین داخلی برای برخورد با هر بیماری و شرایطی، شایع یا نادر و سخت یا آسان، آموزش دیده اند. در واقع ایشان مجهز به دانش و تجربه ی لازم برای حل مشکلات تشخیصی و درمانی بیماران پیچیده، شرایطی که درگیری های مختلف همزمان روی می دهد و بیماریهای مزمن شدید می باشند و هر زمان که پزشکان به بن بست تشخیصی و درمانی می رسند، متخصصین داخلی راهگشا خواهند بود.
برای دستیابی به تخصص داخلی، پزشک باید پس از طی دوره ی هفت ساله ی پزشکی عمومی، در آزمون سالانه ی دستیاری که در سراسر کشور برگزار میشود شرکت کرده و پس از کسب امتیاز لازم وارد دوره دستیاری شود و بعد از گذراندن دوره ی چهار ساله به عنوان یک متخصص بیماریهای داخلی بالغین شروع به کار کند.
رشته بیماریهای داخلی، در برگیرنده تعداد زیادی از رشته های فوق تخصصی می باشد که برای کسب درجه ی فوق تخصص در این زمینه ها، باید متخصصین داخلی پس از گرفتن بورد تخصصی داخلی و سپس پذیرش در آزمون کشوری رشته ی مربوطه، به طور متوسط دو تا سه سال در این رشته ها به تحصیل بپردازند.